هادی خانیکی: به گونهای مریضیم که بهایش برایمان آزادی است
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۷۵۰۴۹
هادی خانیکی در روزنامه اعتماد نوشت: مدتی است از «جهان سرطانی» پا به «دنیای پسا سرطانی» نهادهام، دنیایی که گویی میخواهد ساکنانش را با شتاب «پیشاسرطانی» کند و آبهای رفته را به جوی بازگرداند. در دنیای سرطانی «هادی» بودم، اما دنیای سرطانی نیمی از وزنم را گرفت و «نیمه هادی» شدم، اما حال در مسیر بازگشت به وضعیت «هادی» قرار گرفتهام.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آوردههای جهان سرطانی برایم کم نبوده، چون کنش در مرز میان زندگی و پس از آن، چشمها را میشوید و به لحظههای حیات بهای بیشتری میدهد. به این اعتبار در آن حال اگرچه «نیمه هادی» بودم، نظم بیشتری داشتم و حداقل هفتهای یک بار تجربه نگریستن از پنجره سرطان را به پیرامونم مینوشتم، ولی گرفتار همان بینظمیهای پیشین شدهام.
نادیده نمیگیرم که «دنیای پسا سرطانی» من با بروز و ابراز انبوهی از ناخوشیهای اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی در میان هممیهنانم همراه شد. ناخوشیهایی که اگرچه به ناگاه سر برمیآورد، اما سرشتی مزمن داشت. این ناخوشیها به گفته قیصر امینپور همان درد مردمزمانه بود که «نگفتنی و نهفتنی» مانده بود و ناگهان، چون زخمی کهنه سر باز کرد.
ناخوشی به تعبیر تیموتی اسنایدر تاریخدان برجسته امریکایی صورتبندی دیگری از «بدحالی» است، همان چیزی که به هنگام بیماری آن را به درستی احساس میکنیم. من در فرآیند شیمیدرمانی و پیش و پس از آن همین حس و حال را داشتم، «بدحالی یعنی ضعف و خستگی، این حس که هیچ چیز درست کار نمیکند و هیچ کاری نمیتوان کرد، حسی برآمده از یک وضع مشترک تن و روان و فرد و اجتماع و باز هم به گفته اسنایدر بدحالی یعنی پدیدهای به هر دو معنای «مرض» و «جباریت»، چون «بیماری ما مرض جسمانی و شری سیاسی است که آن را احاطه کرده است» ما به گونهای مریضیم که بهایش برایمان آزادی است و به گونهای ناآزادیم که بهایش برایمان سلامتی است. سیاست ما بیش از آنچه باید درباره مصیبت درد است و کمتر از آنچه باید در موهبت آزادی.
کتاب «ناخوشی ما درسهایی در باب آزادی و همبستگی» اسنایدر با ترجمه خوب دکتر علی کاظمیان که دندانپزشک اجتماعی است اخیرا از سوی انتشارات سروش مولانا منتشر شده است. این کتاب اگرچه برای هر مخاطبی خواندنی است، اما برای من که گویی «حدیث نفس» است، چون اسنایدر از دوبار تجربه دشوارش در مواجهه با بیماری و بیمارستان به زیبایی سخن میگوید و از «اورژانس» به «متن جامعه» و از میدان سیاست «به نظام سلامت» میرود و برمیگردد.
نویسنده شهیر کتابهای «راه به ناآزادی» و «درباره جباریت» در نوشته اخیر به دنبال ترسیم جهانهایی است که در طول بیماری و پس از آن هر بیمار - شهروندان یا شهروند - بیماران چیره میشود و به آنجا میرسد که سنجش بهبود سطح سلامتی مردم و شاخصهای سلامتی از قبیل حمایت از مردم در مقابل هزینههای کمرشکن خدمات سلامت، میزان دسترسی مردم به خدمات با کیفیت، کارایی نظام خدمات سلامت و رضایت مردم از نحوه ارایه خدمات هم جای بنیادین خود را در نظام سیاسی از دست میدهد، و هم در عرصه سیاستورزی از دیدرس کنشگران مدنی و فعالان سیاسی خارج میشود.
به تعبیر او «وقتی حکومتها خدمات سلامت را برای همگان تامین نکنند، نابرابری و رنج را میان مردم گسترش میدهند.» پدیدهای که من و غالب ساکنان جهان سرطانی و دنیای پس از آن در این روزها با گوشت و پوستمان لمس میکنیم.
این روزها که در میان همه صداهای عاصی جامعه باید صدای دردآلود بیماران و دریافتکنندگان ضربات سلامت را شنید، صدایی که از حق دستیابی به سلامت و حق بازگشت به زندگی در مرز میان رفتن و ماندن بلند است. هزینههای ملموس و ناملموس درمان و سلامت کمرشکن شده و به تعبیر مترجم اندیشمند، ناخوشی ما فهم دو جانبه و ارتقای همدلی میان جامعه پزشکی و مردم ایران صورتی حیاتی به خود گرفته است.
اسنایدر در مقام بیماری که خود دردهای سخت و فرآیند درمان آنها را تحمل کرده و پشت سر نهاده است بر تامین خدمات سلامت همگانی از جانب حکومتها، ترجیح عملی سلامتی مردم بر سود ذینفعان مرجعیت پزشکان در نظام سلامت و لزوم قدرشناسی و حرمت نهادن بر پزشکان و کادر درمان، اولویت دادن به سلامت کودکان برای ساخت جامعهای کارآمدتر و سالمتر، و در صدر همه اینها کشاندن موضع سلامتی به عنوان یکی از مبانیترین ابعاد حیات فردی و جمعی به قلب گفتگوها در حوزه عمومی تاکید دارد.
او این ضرورتها را تنها از لابهلای مطالعات دانشگاهی و تجربههای مدنی درنیافته است، ناخوشی خودش کمک کرده است تا ناخوشی جامعهاش را ببیند، به این سبب راهی برای فهم ناخوشیهای عمومی و شیوه رهایی از آنها یافته است، راهی که به فهم عمیقتر از آزادی و جامعه حتی برای دستیابی به سلامت منتهی میشود: بنا به تجربه خود او از بستری شدن در پنج بیمارستان وقتی ارادهام نمیتوانست بدنم را تکان دهد یا وقتی بدنم به کیسهها و لولهها متصل بود، دشوار نبود که متوجه شوم آزادی و سلامتی با هم پیوند دارند.
میتوانم در حد یک نوشته کوتاه برخی از گفتههای اسنایدر را به عنوان دریافتههای خودم بازگو کنم در لحظههای سخت بیماری میتواند سایه عزلت بیهمتایی را بر جان و تنت بنشاند گویا در این مخمصه تنها من گرفتار این وضع شدهام، پیشبینی زوال و توان هولانگیز میشود، اینها و دهها گمانه که دیگر دنیای سرطانیات را مهآلود و مبهم میکند، اما رهایی از این غبارها بسته نیست.
سلامتی که جوهره دنیای پساسرطانی است میتواند راه ورود خویش را کوتاهتر کند. چگونه؟ از طریق بازسازی همبستگی اجتماعی و تقویت شبکه ارتباطات باز هم به گفته اسنایدر: «سلامتی مسالهای از جنس مبهم بودن است... همبستگی با هم بودن مجال میدهد که به آرامش تنهایی بازگردیم» و البته از همان جا به جامعه و دردهای درهم تنیدهاش بازگردیم و یا پرتاب شویم.
منبع: فرارو
کلیدواژه: هادی خانیکی خدمات سلامت ناخوشی ها پس از آن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۷۵۰۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیام جنجالی خواننده مطرح برای نتانیاهو | بله آقای نتانیاهو! امیدواریم که شما ...
به گزارش همشهری آنلاین، راجر واترز که بارها در سخنانی به حمایت از مردم بیدفاع غزه برآمده است، در آخرین پیام ویدیویی خود میگوید: «دوباره اینجاییم. پیامهای ویدیویی از دوستانم از دانشگاه نیوکاسل در لندن به دستم رسیده که دانشجویان درحال انجام اعتراضات بزرگی در سراسر انگلستان و دانشگاههای این کشور هستند. خدا را شکر میکنم که این اتفاقات بالاخره در حال رخ دادن هستند. همیشه در سخنرانیهایم در دانشگاهها گفتهام که این مبارزه بالاخره روزی به پیروزی میانجامد. ممکن است این اعتراضات تا چند روز دیگر و قطعا در آینده ادامه داشته باشند ولی فراموش نکنیم که این جنس از مبارزات اهمیت بسیاری دارند. بله ما بسیار به همه شما در سراسر انگلستان افتخار میکنیم. در نیویورک بررسی کردهاند که معترضان را دستگیر میکنند، دستهایشان را میبندند و به لحاظ فیزیکی به آنها آسیب میزنند ولی معترضان جایی نمیروند.
دانشگاه کلمبیا قلب و روح من با شما و جنگ شما برای آزادی است، نه فقط آزادی برای مردم فلسطین بلکه آزادی برای همه ما. این فرصت بزرگی است، فرصتی است که ما برمیخیزیم و میگوییم این یک شورش نیست. ما هیچ جا نمیرویم و میدانید چرا؟ زیرا برخلاف شما و نیروهای امنیتیتان ما به دموکراسی و نقش قانون حقیقی باور داریم. و بله آقای نتانیاهو! امیدواریم که شما را دستگیر کنند و پشت میلههای زندان؛ یعنی جایی که به آن تعلق دارید، بیندازند.
همچنین دانشجویان لانگ آیلند، شما هم خوب عمل میکنید و همین روند را ادامه دهید. دوستانم از شبکه ۱۲ خبر نیویورک قرار است یک گزارش خبری از اتفاقی که در دانشگاهها در حال رخ دادن است و برخوردی که با معترضان میشود داشته باشند. البته این پوشش خبری قرار نیست شما را به ضدیهودیت متهم کند؛ چون الان خیلیها درباره آن صحبت میکنند ولی اصلا بحث ضدیهود بودن نیست. حرفهایی که از دهن نتانیاهو درباره ضدیهود بودن معترضها بیرون میآید، مزخرف است. همانطور که همیشه مزخرف بوده. من کارهای کوچک خود را به عنوان فعال حقوق بشر ادامه میدهم؛ چون برای تمام مردم جهان در قلبم عشق دارم. تا آخر عمرم به این فعالیتهای خودم ادامه میدهم تا زمانی که فلسطین از چنگال افرادی مثل نتانیاهو خلاص شود.»
کد خبر 849619 منبع: ایسنا برچسبها كنسرت موسيقى خبر مهم موسیقی - چهره - ساز - آلبوم - اجرا